Αποπνικτική Προδοσία

     Τι αέρα να αναπνεύσει κανείς αφού παντού βρωμάει  προδοσία! Το "Ναι μεν αλλά..." στο λαιμό μας κάθεται και μάθαμε να επιβιώνουμε στη μπόχα.
      Οι δημαγωγοί των σκέψεων, ανέλαβαν τη βλοσυρή παραμόρφωση των εγκεφαλικών κυττάρων μας. Τα μετράνε κάθε μέρα και τα τοποθετούν σε προκρούστειο κρεβάτι που είναι ακριβώς ίσα με το μπόι τους. Και κανείς δεν αναρωτιέται γιατί τα εκλογικά ποσοστά είναι μοιρασμένα όπως ο χρόνος των ειδήσεων στα κόμματα...

     Τη σημαία στα Ίμια την πήρε ο αέρας... Τον Αλέξη που 2 χρόνια τώρα κάνω κόμπο το όνομά του στον ύπνο μου και το μπερδεύω με των ανιψιών μου, τον πήρε το βράδυ και τον ξέχασε κάπου στα άνομα Εξάρχεια... Τα καράβια μας που πήγαιναν στη Γάζα φορτωμένα με όνειρα μιας καλύτερης ζωής,τα πήρε η αδιαφορία...

    Χρόνια τώρα ψάχνω να βρω που απέχουν και που συγκλίνουν οι αντιλήψεις των ανθρώπων. Από το μεγάλο χωνευτήρι του χρόνου, πότε ξεπρόβαλε η διαφοροποίηση και μας πήρε και μας πήγε από το δεν με νοιάζει, στο ξεχνώ, απ΄το αρνούμαι στο δε δέχομαι;
  
 

    Με πολλή αυταπάτη,

Αθανασία